Het WG van 27-11-2017
Een heel verrassend gedicht, sprak me meteen aan. Nog nooit van haar gehoord. Máár via boekwinkeltjes.nl een bundel van haar binnen. “Al die zalige zomers” idd het gaat veel over de zomer.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Aleidis_Dierick
Thuiskomen is een tuin. Met vogels.
Thuiskomen is een tuin. Met vogels.
Met muntekruid tot de rand toe gevuld.
Een duif vliegt proceleinblauw over
in een klapwiegend ongeduld.
De bomen kalkwit langs de muren,
verwilderd. Distels staan in zaad.
Grasvinken in verborgen polken.
Dit wist zij reeds: de tuin bestaat.
Het perk vol zijden pluimgewassen,
kamille, wilde weegbree, merels op het grind,
het onkruid hoog, blond stof op terrassen.
Een enkele maal staat men van vreugde blind.
Aleidis Dierick.
Uit: Een zomer voorzien.
Dierick werd geboren als Aleidis Verbruggen in Borgerhout, België op 27 juli 1932. Haar ouders waren Vlaams-nationalistisch. Nadat haar vader in 1946 ter dood veroordeeld werd, vluchtte ze naar Ierland. Ze trouwde er in 1953 met Roel Dierick. Pas na haar terugkeer naar België begon ze in de jaren zestig te studeren en autodidactisch te dichten. Er zijn diverse dichtbundels van Dierick uitgegeven.
Het lijkt me in deze donkere dagen een heerlijke zomerse herinnering.
Bewerken