21-01-2024

2ce4772c-c84c-401f-a64a-86bcfa9376b6

Plaatje  hé, de laatste dagen van de vakantie.
1 februari begint het nieuwe schooljaar, A naar de 1ste klas highschool en J 2de klas.
Voor het eerst in hun leven zitten ze nu ook op gescheiden scholen.
Het is een mooie zomer, rond de 30°,  óók  ín het zwembad, thuis kan er in de nacht gekoeld worden daardoor slapen ze beter. Het is ze zo gegund, de vorige zomer was NZ nat en regenachtig.

Zou goud geven als we even op en neer konden, misschien zit het er voor P wel in, voor mij niet meer.

Het is een vreugde en een last

Het is een vreugde en een last / Een afgetakeld lijf te dragen. / Wat vroeger wild en bloeiend was / Is nu vermoeid en aangeslagen.

Het bloed gaat in een trage stroom / De moegeworden schouders zakken. / Zo neigt een volle appelboom / Onder gewicht van eigen takken.

Gij jongelieden hebt geen weet / Van tederheid en smart die maken / Dat bomen met hun bladerkleed / Eens nog de aarde willen raken.

Uit: De meisjes van Zanzibar, Plantage Leiden, 2000  

Vladislav Chodasevitsj

Geplaatst in Algemeen, Familie, Gedichten | Reacties staat uit voor 21-01-2024

15-01-2024

IMG_1853 IMG_1375

daar waren we, jachtslot Mookerheide
deze keer voor een lunch maar ook om de natuurbegraafplaats te bezoeken.
dat moet ook maar eens geregeld zijn.
en als je dan toch ergens moet liggen is dit een prachtige plek. Vandaag met de sneeuw wilde ik meteen terug. Was het vroeger een beetje vergane glorie, sinds vorige zomer is de restauratie van het slot een heel eind gevorderd en het is sprookjesachtig mooi.
We zijn het eens over wat we willen, toch merk ik bij P dat hij aarzelt het woord ( dat licht ruw etc Elisabeth van der Waals?) te noemen.
Doorpakken nu, we kunnen ons kind aan de andere kant, niet met alles opschepen.

eerst even dat gedicht opzoeken:

Sinds ik het weet…

Sinds ik het weet – ik weet het wel, ofschoon
Nog onder ons angstvallig wordt ontweken,
Het boze woord te noemen, dat bij ’t spreken
Licht ruw of wat onzuiver klinkt van toon, –

Sinds ik het weet, werd mij de overvloed,
De schoonheid en de zoetheid aller dingen,
Die mij alom omgeuren en omringen,
Nog wèl zo liefelijk en wèl zo zoet,

Sinds ik het weet, schijnt mij de atmosfeer
Doorwasemd en doorgeurd van zoele togen,
Het is of ieder zintuig en vermogen
Nog fijner werd en scherper dan weleer,

Sinds ik het weet, treed ik, wie ik ontmoet,
De vreemden en de vrienden op mijn wegen,
Ontroerder en vertrouwelijker tegen,
En ‘k groet ze met een vriendelijker groet,

Sinds ik het weet, is God mij meer nabij
En vaak, in d’ernst van ’t aardse spel verloren,
Zo ernstig en zo diep als ooit te voren,
Gevoel ik plots Gods glimlach over mij.

Schrijver: Jacqueline van der Waals

hebbes, raar zoals een geheugen werkt, het is Jacqueline. Mooi? Mooi!

Geplaatst in Algemeen, Gedichten | Reacties staat uit voor 15-01-2024

28-12-2023

En dan zit het er alweer op, het was druk en veel.

vooral veel concerten

en een diner bij T en B die ontzettend hun best hadden gedaan door erg op de koolhydraten te letten,

de oorbelletjes en pyjamaatjes vielen in de smaak.

Heel Nederland staat blank, L zei: “ komt toch niet van de plastabletten van P hè ?”

vandaag min of meer droog en verdomd er zit meer licht in de lucht. We gingen samen naar de cardioloog, verkalkte ao klep van P blijft onder controle, zolang hij niet meer last heeft geen verdere actie. Pfft opgelucht

En alvast voorbereidingen voor nieuwjaarsdag, wordt vervolgd …

IMG_1319 IMG_1705 IMG_8488 IMG_8487 287f146e-39d0-4dc8-bc21-fd6539119adf

Geplaatst in Algemeen, Familie | Reacties staat uit voor 28-12-2023

20-12-2023

Oud landschap
Hier heerst het ongemak

van een oud landschap.

De modder zucht

in zwarte regenplassen,

kruipt kreunend

door de rimpels, kluiten

en winterwonden van de aarde.

 

Hier zien de velden uit

naar het voorbijgaan van de tijd

en wachten op kleine lentetenen,

wankel gras op zoek naar licht.,

steeltjes met lindegroene

babyoortjes, nieuwe

poëzie.

 

Iris Le Rütte

Prachtig

morgen de kortste dag, zal elke dag het langere licht uit de hemel kijken , en vooral de steeltjes met lindegroene baby oortjes


Geplaatst in Gedichten | Getagged | Reacties staat uit voor 20-12-2023

15-12-2023

24282B35-C2A0-48BB-97C7-E7F919386868 CJ3A7872StudioFleurJanssen

53 ! Jaar  bij elkaar, 53 jaar geleden reden we naar de Langevelderslag

Geplaatst in Algemeen | Reacties staat uit voor 15-12-2023

4-10-2023

IMG_1247

Rainer Maria Rilke

(Vertaling Peter Verstegen)

Herbst

Die Blätter fallen, fallen wie von weit,

als welkten in den Himmeln ferne Garten;

sie fallen mit verneinender Gebärde.

Und in den Nächten fällt die schwere Erde

 aus allen Sternen in die Einsamkeit.

Wir alle fallen. Diese Hand da fällt.

 Und sieh dir andre an: es ist in allen.

Und doch ist Einer, welcher dieses Fallen

 unendlich sanft in seinen Handen hält.

 Altijd elk jaar weer prachtig. Is dit nu een ouwewijvenzomer? Onrustbarend mooi is het. We laten het ons aanleunen.  Het jaar alweer bijna voorbij, vorig jaar om deze tijd begon P te sukkelen, dat is over!  Fysiek en mentaal is hij boven Jan.
De nieuwe agenda voor 2024 is binnen en ik vraag me voor de eerste keer af of we die ook weer helemaal gaan invullen.

Geplaatst in Algemeen | Getagged | Reacties staat uit voor 4-10-2023

31-08-2023

74e1e7e6-113a-46aa-8866-f7183361d607

Aan de andere kant hebben de schapen die ze vorig jaar geadopteerd hebben, lammetjes.
Het voorjaar komt eraan en hopelijk een mooie zomer.

Geplaatst in NZ | Reacties staat uit voor 31-08-2023

31-08-2023

IMG_1208

DAGGEDICHT – Wiel Kusters (1947) – Als kind moest ik een walvis eten
Als kind moest ik een walvis eten
’s avonds voor het slapen gaan
met een sinaasappel toe
ik had daar een laddertje bij nodig
en een goeie scherpe bijl
laarzen aan zuidwester op
mijn vader zat stil in een hoek
wakker blijvend met de krant
zijn pijpje paffend zonder rook
mijn moeder breide dat het vroor
stopte sokken vol met gaten
zweeg en dronk een kopje thee
mijn walvis had ik niet naar binnen
voor de koekoek negen riep
tandenpoetsen hoefde niet
Ik lag in de nacht als in een maag
te woelen te bewegen
het duurde uren voor ik sliep
Ik lag te bidden in mijn bed
‘hij eruit of ik eruit’
mijn mond ging niet meer dicht
er was iemand die mij kneedde
maar er was niemand die mij zag
ik stonk naar tranen en naar lever
naar gods winden die ik liet
naar de zee die ik bevoer
bloed en olie op de vloer
tegen de ochtend ging het beter
met hem in mij en mij in hem
lag ik te zingen zonder stem
lag ik te zingen zonder stem
douches had je toen nog niet
ik zong me schoon: Jeruzalem!
(Uit: Als kind moest ik een walvis eten; gedichten. Querido – Beeld: oude prent van walvis)
Geplaatst in Gedichten | Reacties staat uit voor 31-08-2023

08-08-2023

7890f0fb-c4b7-4d3a-9adc-d46e2bc7f512

de onbedoelden

cobi van baars

gelezen gelezen gelezen, zó ontzettend veel regen dat zelfs ik het weer zat werd

P herstelt langzaam, hij is veel afgevallen, krijgt zo’n mager nekske..al een eindje in augustus dus we aten al de eerste mosselen ten onze huize.

Geplaatst in Algemeen | Reacties staat uit voor 08-08-2023

31-07-2023

Heen en weer

Heen en weer

het was alweer 31 juli en we reden met bloemen naar t kerkhof. Vergeet ik helemaal een foto te maken.
Door het land van Maas en Waal, kersen in Puiflijk. Goed onthouden dat adres

0005a268-9f64-4ade-b5fa-44a30aebaea1

Geplaatst in Algemeen | Reacties staat uit voor 31-07-2023