Zo’n beetje de eerste dag van ons nieuwe leven, valt niet tegen. Koud, helder en zonnig, we maakten een flinke wandeling! De sneeuwklokjes in onze tuin bloeien, in de wal bij de S’sens komen er honderden op tussen de maagdenpalm, onmiskenbaar, het voorjaar komt eraan.
De tweede keer in mijn leven dat me dit nu overkomt…. Vréselijk!
De héle dag, echt de héle dag met niks anders bezig geweest. Bijna alles verwijderd dus, jammer.
Bij het downloaden van een paar foto’s van whatsapp ging het mis.
Dacht, die iPad kan dat wel hebben, maar had niet gerekend met de server, enfin.
KPN service was ontzettend aardig, zeker 3 uur met jongen ergens in Groningen aan de tel. gehangen,stapje voor stapje, en het ‘gong’.
Onderwijl las P oneindig veel kaartjes en pakte oneindig veel pakketjes uit: gisteren was zijn afscheidsreceptie. 
Ik denk dat hem dat goed heeft gedaan, mij trouwens ook! Zoveel mensen die je oprecht alle goeds toewensen, en dat ik hem nu maar moet leren stofzuigen 😉
Leermomentje: niet in de valkuil van alle aangeboden (vrijwilligers)werkzaamheden trappen…
Intussen aan de andere kant van de wereld twee kleine meisjes die verschrikkelijk veel plezier hebben. Het is 30 graden C, ze zijn aan de Whangamata beach er wordt natuurlijk gebarbecued, een goed glas gedronken in goed gezelschap neem ik aan. Kortom ‘live is good’ zoals L zei.
Bij alles wat ik denk; denk ik:
liedje
Het duurt altijd langer dan je denkt,
ook als je denkt
het zal wel langer duren dan ik denk
dan duurt het toch nog langer
dan je denkt.
Het is altijd veel duurder dan je denkt,
ook als je denkt
het zal wel duurder worden dan ik denk
dan wordt het toch nog duurder
dan je denkt.
Het kost meer moeite dan je denkt
ook als je denkt
het zal wel veel meer moeite kosten dan ik denk
dan kost het toch meer moeite
dan je denkt.
Het duurt veel korter dan je denkt
ook als je denkt
het zal wel korter duren dan ik denk
dan duurt het toch
nog korter dan je denkt.
Judith Herzberg
(uit: Zoals, 1992)
In het Afrika museum een mooie foto tentoonstelling bezocht.
Jimmy Nelson, die op verzoek van het Nederlands museum voor volkenkunde, foto’s maakte tot in de verste uithoeken van deze wereld, exposeert er.
Práchtig!
Het is een aangenaam museum, heeft inloopzondagen voor de vaste collectie, ligt mooi en nu met deze schitterend ingerichte tentoonstelling in zaal 4, zeer de moeite waard.
De poppen in bad
Wát een dag! Gruwelijk. Tussen alle beelden door (ik wíl dat eigenlijk niet; steeds weer terug naar FB, tv en nieuws) in de tuin. Jawel sneeuwklokjes zijn er met amper witte kopjes,van de helleborussen het blad geknipt.
Vanavond, ochtend in NZ, geskypt. Wij maken erwtensoep en daar een stralend lauwe hemel en 26 graden! De enige dissonant daar, was een koffer met zomerkleren die onderweg is blijven steken.
Ze zijn er! Gelukkig, van een dik pak sneeuw regelrecht het zwembad in van de andere opa en oma. Ik wens ze voorlopig vooral rust toe!
Zelfreinigend dak
Met de sneeuw en de ijzel komt ook het mos op het dak los, lijkt veel dit jaar. Nog een paar keer zo’n sneeuwlaag en het dak is schoon.
Vanmorgen in alle vroegte (nou ja) op stap, een schitterende rode lucht. Het is zacht: 13 graden, helder, voorjaar? Mijn inspectie tocht leverde nog geen sneeuwklokjes op zoals in Engeland 😉
Codeine
Gegrepen naar de zwaardere middelen! me zo verheugd op onze afgesproken wandelingen, nu in plaats daarvan als zombies hoestend door het huis, jammer!
Intussen vermaken onze kabouters zich in de sneeuw in BC in Canada.
Big white in BC
wandelschoenen
Het eerste voornemen in 2015 mislukte. De wandelschoenen voor de nieuwjaarswandeling in Maastricht, bleven in de kast. Gisteren was al duidelijk dat we allebei zijn geveld door griep? We werden ook allebei niet ‘beschermd’ door de griepprik, dom?
Het was dus heel rustig in huize Sp. Er werd gelezen, ik schafte ” kom hier dat ik u kus” van Griet op de Beecke aan op mijn e-reader. Schitterend boek! En dat werd meteen het eerste boek van 2015.
In Vancouver werd geskied en gesleed.
Waffels
Zelig Nuujjaor
de kop vol haor
De móndj vol tenj
En ‘n waffel in de henj
We hoesten ons suf! Aan één stuk door, en wat ben ik blij dat we dat vorige week niet deden.
P gaat vandaag wat beter.
Dus maar gelezen vandaag: ‘ik kom terug’ van Adriaan van Dis. Ik las het op mijn e-reader en dat stoorde me mateloos! Ben nog helemaal niet gewend aan dat ding, dus mijn ergernis daarover beïnvloedde het lezen nogal. Enfin, het eerste boek van het nieuwe jaar voor de grrls.
Zondag in het boekenprogramma van de VPRO, een interview met Jeroen Brouwers over ‘het hout’.Een indrukwekkend interview ! Hij kreeg slecht adem, werd nogal gehinderd door zijn oude herseninfarct, je voelt dat hij meer wil zeggen maar niet voldoende goed uit zijn woorden komt. en tóch doet ie dat, legt uit hoe hij schrijft, eigenlijk heel minuscuul, maar nu door zijn beperkingen groter en meteen ‘goed’.
Aan zijn fysieke uiterlijk is duidelijk gewerkt, aandoenlijk is het woord niet, maar dat hij dat blijkbaar toestaat.
Zeer veel spijt dat ik dat boek als e- book heb gekocht.
