Is nog steeds een ramp, deze week weer een stap gezet: een heus schoonmaakbedrijf.
Komt een keer per twee weken om het trappenhuis, badkamer en andere sanitaire voorzieningen schoon te maken. En een paar keer per jaar met een paar man/ vrouw om het hele huis van boven naar beneden onder handen te nemen.
Zal dit werken?
We liepen e.e.a. na, en het viel zelfs mij op hoeveel elektrische, stoom en anderssoort ‘ handige’ huishoud hulpjes we in huis hebben. Doet het ergste vrezen 😉
Al ruim een maand in de kast, en vanavond begonnen met de installatie. ” zefdoen”…
Grrr
Morgen toch maar eens een hulpdienst bellen, koppijn ervan.
Op die maandag waarbij de weersvoorspellingen het wèl bij het goede eind hadden, keek ik mijn dochter zowat uit de lucht. Ze arriveerde veel te laat, moest nog werken maar sliep uiteindelijk veilig op haar meisjeskamer.
37 jaar geleden overleed mijn vader. Nog als de dag van gisteren.
Kan me niet herinneren dat die 26 ste oktober ooit zo zomers was.
Was mijn leven lang bang dat hij dood zou gaan, en toen hij dat eenmaal was ging het leven gewoon verder.
Later
Later is
een lang en zacht
of een klein en scherp
verdriet
dat weten we al
een leven lang
maar nu nog niet.
Ellen Warmond
In de volle zon, t – shirtje aan, de tapis volant gepoot.
Een enkelbloemige bodembedekkende roos.
De afbouw van de veranda geeft vervelende naweeën. Ik dacht alleen nog de make-up voor de winter te mogen doen; nu blijkt de waterafvoer van het platte dak niet goed en hebben we weer te maken met erosie van hoger gelegen deel grrr en vocht in de muren, nogmaals grrr
In bed!
Vervolgens mochten wij slingers ophangen, ballonnen opblazen en de boel versieren voor Jessies 2de verjaardag.
Toch nog een mooie dag vandaag, er werd gefietst en gespeeld in het park.
En natuurlijk hadden we het over Sinterklaas en Zwarte Piet en het paard dat wèl graag wortelen eet.
Morgenochtend vroeg op, om te Skypen met NZ, de andere opa en oma kunnen dan zien hoe hier gezongen wordt en cadeautjes uitgepakt.
Een heerlijke najaarsdag in een niet al te druk Brugge. Prachtige stad Geslenterd van het ene terras naar de volgende galerie of antiquair. Overal mooie pleintjes met kunst.
Vanmorgen in Nieuwpoort stad geprobeerd om een
paar levende kreeften te reserveren voor as zaterdag. P houdt zijn voetstappen bij 😉 en kwam
Ruim over de 10000, ik dus ook en dat voel ik.
Met het wifi gemis kunnen we omgaan en er wordt weer ouderwets gelezen, veel.
Om 06.00 uur giert de eerste tram hier in de verte.
Van Frouke Arns:
Goesting
Ondergronds verkleurden
Je ogen naar een helser blauw.
Met stroeve tannines in je stem
wees je ze aan. de lang gerijpte
op eiken, de jonge, de zoete en zij bleef maar
vragen over soorten, oogst en streek
met haar hand het stof van de hals
en alles klopte toen jij het ontkurkte
het zachte walsen, het mondjesmaat
proeven en iemand die aan de trap riep hé
waar blijven jullie nou
Uit de bundel: Mensen die je misschien kent.
Uitgeverij Marmer
We waren in beeldentuinen aan de Maas, bijna te mooi om waar te zijn. Dit rustige aangename weer, de tuinen overal en nog steeds bloeiend, duiven van slag want zaten weer op een nestje.
Goed onthouden dat het zo was na die verschrikkelijke winter.
Ter plekke besloten om de kopjes van onze kleindochters door Clemens Driessen te laten boetseren.
En ook ter plekke besloten dat ik mijn plan van een strakke onderhoudsarme tuin laat varen… Ik houd toch het meest van de ‘liefhebberstuin’!
Vandaag weer bouwvergadering, eind van de week is het klaar. Ook de kachel erin en het meeste werk denk ik, het dak bitumen.
Over het ruwe ongeschaafde hout ben ik heel tevreden, het glas ligt klaar voor de lichtstraat en ramen.
Ik bestelde alvast 200 hederaplantjes voor in de wal naar de achterburen samen met ladingen Bluebells.
En wat te denken van een zwarte vlier, geëscorteerd door hedera helix arborescens en deze schitterende roos:
Het is Fru Dagmar Hastrop.
