De laatst overgeblevene van de 3 grand old lady’s.
Het lijkt alsof ze wat flossig wordt, haar kroon niet meer zo vol. Er was amper bloei.
Besloten dat we haar wortels niet gaan verstoren.
Dit zie ik, en we eten asperges met ham en ei, + een mooie macon ter ere van mijn 66ste.
66? Soit. Prachtige dag, hele dag in de tuin, af en toe bezoek en kopje thee.
Zo wil ik ze allemaal wel tot mijn 95 ste 😉
Een beetje geroutineerde moeder had het kunnen voorspellen: eindelijk waterpokken.
Ze wou steeds ‘quiet time’, dat overigens iets volledig anders is als ‘time out’ ;). Komt ook regelmatig voor.
Quiet time is lekker op de bank onder een dunne deken, knuffel onder handbereik en af en toe een beetje tv.
Op zulke momenten vind ik het vervelend dat we zo ver van elkaar wonen (huh?) dat ik niet een verhaaltje voor kan lezen, sinaasappel persen of anderszins helpende hand.
J zal wel mee gaan doen:
Je kunt het maar gehad hebben.
Wat weet ik er zelf nog van? Weer zo’n herinnering die meer gekleurd wordt door de foto’s dan door wat er werkelijk gebeurde. Ze had jeuk, erge jeuk en we verzonnen van alles om haar daarvan af te leiden.
In stromende regen weg uit Bromley op weg naar Bluewater, op een of andere manier rijden we daar altijd verkeerd. We deden daar de boodschappen die we wilden doen, hadden een heerlijke lunch een vlekkeloze overtocht, en reden een nog warm vasteland in ;(
De meisjes zwaaiden ons uit in pyama want nog redelijk gesloopt na het feest gisteren.
Straks als we ze weer zien, zullen we weer zien dat ze gegroeid zijn, wijzer geworden.
Soms heb ik behoeft aan stilstand, goed kijken en laten indringen.
Ze werd vandaag 3 en had haar verjaarspartijtje in een zonnige tuin. Ik denk de eerste keer dat ze het feestje ter harer ere bewust meemaakt?
Er werd het afgelopen weekend nog hard gewerkt om de tuin op orde te brengen, want ook hier miserabel weer geweest.
Ze vond het erg spannend haar “jaardag” … Veel Nederlandse woorden in haar conversatie en inmiddels ook in haar protest: “niet”!
Uiteindelijk vlinderde ze door de tuin met haar vriendjes en vriendinnetjes en kleine zusje.
Haar moeder bakte een prachtige cake, haar vader bediende de barbecue, opa en oma overal een helpende hand, en nu iedereen onderuit op de bank ;(
Bij ‘ George and the Dragon’ kun je, om met Romke van der Kaa te spreken, je fiets tegen de geur van de blauwe regen zetten.
Tegen alle verwachtingen in, is het gewoon schitterend weer.
Publunch, bezoekje aan de kwekerij, met z’n allen de tuin opgeknapt.
Het is een heerlijk weekend, en alles is klaar voor de feestelijkheden (Atje wordt 3) morgen.
L&S vieren hun eerste huwelijksverjaardag.
Zij zijn uit eten en wij passen op, geen leukere klus denkbaar.
Druk druk, metselaars aan het werk die een trap opnieuw opmetselen èn kleine klusjes voor me uitvoeren, zoals een bankje metselen in de wal voor de laatste zonnestralen.
Naar de kapper naar de dierenarts naar de bakker: dàt zag ik op pinterest, krakend vers broodje, nutella erop dan aardbeien. OMG zo wordt het natuurlijk nooit wat met dat dieet!
In mijn zak, twee grote metselaars zo in mijn zak!
Morgen krijgen ze aspergesoep.
@ culinette!
Aspergesoep van mijn moeder,oma, talloze tantes nichten en uiteindelijk ook van mezelf:
Ga naar de plaatselijke aspergeboer, koop mooie asperges en bewaar die voor zondag in een natte theedoek in de groentela.
Het maaltje soepasperges dat je zo meekreeg, liefst vandaag nog schillen ( ruim!) bv op het muurtje. Samen met dochter/ kleindochter.
De schillen opzetten met water en zout, als je denkt dat het voldoende zout is, nog een beetje erbij.
Een half uurtje zacht koken tot gaar, door de zeef en aspergenat bewaren.
Nu mogen de soepasperges op het vuur, zo’n 20 minuten, de laatste 5 minuten de kopjes.
Van boter bloem en het aspergenat een mooie blonde roux maken tot gebonden voor soep.
Asperges erbij, heel zacht opwarmen, plus handje fijngesneden peterselie ( het geheim van peterselie is veel!) en de 2 of 3 hardgekookte eieren
fijnprakken en op het laatste moment erdoor scheppen.
Nootmuskaat mag, beetje room ook, liever geen witte wijn door de roux, vanwege de eieren.
Witte wijn erbij drinken mag ook, maar bedenk het is maar een doordeweeks soepje van restjes die de aspergeboer je umsonst meegaf 😉
Heerlijk soepje!
Druk druk, metselaars aan het werk die een trap opnieuw opmetselen èn kleine klusjes voor me uitvoeren, zoals een bankje metselen in de wal voor de laatste zonnestralen.
Naar de kapper naar de dierenarts naar de bakker: dàt zag ik op pinterest, krakend vers broodje, nutella erop dan aardbeien. OMG zo wordt het natuurlijk nooit wat met dat dieet!
In mijn zak, twee grote metselaars zo in mijn zak!
Morgen krijgen ze aspergesoep.
@ culinette!
Aspergesoep van mijn moeder,oma, talloze tantes nichten en uiteindelijk ook van mezelf:
Ga naar de plaatselijke aspergeboer, koop mooie asperges en bewaar die voor zondag in een natte theedoek in de groentela.
Het maaltje soepasperges dat je zo meekreeg, liefst vandaag nog schillen ( ruim!) bv op het muurtje. Samen met dochter/ kleindochter.
De schillen opzetten met water en zout, als je denkt dat het voldoende zout is, nog een beetje erbij.
Een half uurtje zacht koken tot gaar, door de zeef en aspergenat bewaren.
Nu mogen de soepasperges op het vuur, zo’n 20 minuten, de laatste 5 minuten de kopjes.
Van boter bloem en het aspergenat een mooie blonde roux maken tot gebonden voor soep.
Asperges erbij, heel zacht opwarmen, plus handje fijngesneden peterselie ( het geheim van peterselie is veel!) en de 2 of 3 hardgekookte eieren
fijnprakken en op het laatste moment erdoor scheppen.
Nootmuskaat mag, beetje room ook, liever geen witte wijn door de roux, vanwege de eieren.
Witte wijn erbij drinken mag ook, maar bedenk het is maar een doordeweeks soepje van restjes die de aspergeboer je umsonst meegaf 😉
Heerlijk soepje!
Over naar de sobere orde van de dag.
Merkwaardig hoe de dingen gaan, nooit veel trek gehad in zoet en nu het niet zo verstandig is te snoepen, kan ik het slecht laten liggen…
Dus weer proberen in de routine van verstandig eten te komen.
De hemel zij geprezen heb ik een goed logeeradres gevonden voor mijn oude hondje, waar ze gewoon op haar eigen kussen in huis mag liggen en niet buiten in een kooi.
De afgelopen dagen is toch duidelijk geworden dat ze echt niet meer alleen kan zijn.
Dit is wat ik zie!
Ik hoor alleen vogels, alles reageert op elkaar. Er vliegen verfrommelde onvermoeibare mezen van links naar rechts om hun jongen te voeren. Nooit gedacht deze lange winter, dat dit weer het beeld zou zijn.
Slakken zo zwaar het lijken forse stenen als ik ze in handen heb.
Er is gegraven en gewerkt, opzij en achter, de wal zakt langzaam in elkaar, vertoont scheuren. Ingrijpen?
