M e i z o e n

In de late namiddag komt prachtig licht binnen. Ik probeerde het te vangen in dit boeket, wit en ( lime) groen en het teerste roze. Schoonzus bracht het mee, ik geloof niet dat ik ooit zo’n prachtig boeket kreeg.
In Vijlen wordt gekampeerd, dat heb ik voorbij laten gaan, met de verwarming aan hebben m’n botten nog moeite om warm te blijven. Hoop dat P het niet koud heeft in zijn caravan.
Hondje en ik houden elkaar gezelschap.
Deze Pinksteren gebruiken om op te ruimen en klaar maken voor de derde! verjaardag van A tje.
Ze tekende deze week haar eerste ‘gezicht’:

…zit erop! Koud? Beetje, vestje aan.
Nat? Viel mee.

In de 90 mensen kwamen het met ons vieren van 16.00 uur tot laat in de avond.
Sommigen lang niet gezien, het gesprek weer opgepakt alsof het dat van gisteren was, familie, dichtbij geluk, buren collega’s, groot en klein.
Zoveel dierbaren om ons heen.
Het was bij lange na niet de zomermiddag/avond die we ons voorstelden, maar het was absoluut een geslaagd feest. Er werd gesproken en prachtig gezongen door Verwante Stemmen.
Taart en bubbels, de cateraar die zijn best deed in de keuken, en zijn eigen personeel meebracht, twee lieve buurmeisjes die voor de drankjes zorgden en last but not least; onze eigen dochter en haar man die de regie hielden, vandaag alles weer mee afbraken en opruimden, afwasten etc.
Ik hoefde me echt alleen maar te bemoeien met mijn kleindochters 😉 en de bloemen.
Tot slot gingen we vandaag met de kleine meisjes pannenkoeken eten, en toen die op bed lagen dronken wij met ons vieren nog een heel mooie Pomerol. Op het leven!

Terug naar de orde van de dag; onze oudste kleindochter begint vandaag met haar eindexamens.
Toi toi toi Charley!

Warme maillootjes en vesten klaarleggen …
Het wordt koud, had ik maar gewoon pannen erwtensoep en stamppot besteld ;(
Gisteren weer gevallen, dit keer over een electriciteits snoer, blauw en gekneusd maar verder hebben we er gewoon zin in.

Ze is nog steeds beeldschoon maar langzamerhand wel een oude verwarde dame. Af en toe ’s nachts een ongelukje, dus ging ze in de bench met de babyfoon aan en wij er 3-4 x per nacht uit ;(
Nu een schot tussen keuken en kamer.

Vanmorgen vroeg uit bed om de vlag te hijsen in dit schitterende zomerlicht, en meteen een zondagochtend ontbijt mee naar boven. Je voelt het al, godsamme wat een smak!
Was even van de wereld, en mijn hondje was in zoverre haar oude zelf, dat ze nog voor ik al mijn botten had betast en overeind was, de ham van de doorweekte croissants gebietst had.

Ze is nog steeds beeldschoon maar langzamerhand wel een oude verwarde dame. Af en toe ’s nachts een ongelukje, dus ging ze in de bench met de babyfoon aan en wij er 3-4 x per nacht uit ;(
Nu een schot tussen keuken en kamer.

Vanmorgen vroeg uit bed om de vlag te hijsen in dit schitterende zomerlicht, en meteen een zondagochtend ontbijt mee naar boven. Je voelt het al, godsamme wat een smak!
Was even van de wereld, en mijn hondje was in zoverre haar oude zelf, dat ze nog voor ik al mijn botten had betast en overeind was, de ham van de doorweekte croissants gebietst had.

Snel thuis!
En dat werd tijd, het geneuzel op de vierkante cm afgelopen en aan het grotere werk begonnen.
Echter…dit is bij de buren, wij wonen in de kuil beneden. Hopelijk beginnen ze bij ons deze zomer. Twee enorme stronken eruit en die rechts naast de machine is morgen aan de beurt.

Snel thuis!
En dat werd tijd, het geneuzel op de vierkante cm afgelopen en aan het grotere werk begonnen.
Echter…dit is bij de buren, wij wonen in de kuil beneden. Hopelijk beginnen ze bij ons deze zomer. Twee enorme stronken eruit en die rechts naast de machine is morgen aan de beurt.

Aangezien Jessie heeft besloten dat ze niet meer in een kinderbedje wil, hebben wij ook aan bedverhuizingen gedaan. Dit is mijn oude bedje, mijn vader bond de bodemplankjes stevig samen met touw en beschermde het hout zorgvuldig met een jute zak. Wij bewaarden het jarenlang voor als we ooit een kleinkind… Ze sliepen er allebei in en gaan nu over naar een groot bed. Mijlpaal!
Bedje gaat gewoon naar de zolder hoor.

25 april, de hele dag ( voor de helft ) in mijn tuintje.
De krent bloeit, wat heb ik daar naar verlangd… en de smalle rand voor de basaltblokken ook! Schattig, allemaal verwilderingsbollen uit de gewezen zaak van Rita van der Zalm.
De andere helft aan de telefoon afspraken maken, afspraken verzetten. Een krakkemikkig lijf begeeft zich van wachtkamer naar wachtkamer grrr

Het grote nieuws ontgaat me, de grote wereld ook. Wat wereldvreemd aan het worden? Geloof het niet, behoefte aan klein en dichtbij.

Rechts 80% en links 40% ! zicht.
Dat verbaast me niet, de oorzaak is staar en gelukkig geen retinopathie of iets anders akeligs.
Academische setting en we maakten het academische rondje: coassistent- assistent van de oogarts in opleiding- oogarts in opleiding en de professor. Ik ben nu wel overtuigd ;). De oogarts in opleiding leek me een competente tante en daar heb ik dan verder mee van doen.
Operatie binnen 0-3 maanden. Daar zit ik ook niet op te wachten maar maar weer goed zien is me wel wat waard. Voorlopig alle ins en outs opgeborgen in een lager bewustzijn en over naar alledag.
bv. dealen met diabetes grr. moet over naar meer medicijnen.
Maar eerst naar de Briellaerd in Barneveld.
Hup, het is nu nog mooi weer.