 2 appels groeiden er uiteindelijk aan haar boompje. Ik weet niet of ik ook de uitbundige bloesem bewaard heb op foto. Die beloofde nl méér. Ik heb ze persoonlijk opgegeten en ze waren heerlijk! Ook vergeten natuurlijk hoe ze heten….Misschien kunnen we dit jaar nóg een boom planten.
Herfst, maar een prachtig weekend achter de rug in Maastricht en in de Ooijpolder, en daar teren we dan maar op.
 onvergetelijke dagen; zij hebben een lang weekend en komen over. Ik denk de laatste keer voor de nieuwe baby er is. En als ze dan toch in nederland zijn natuurlijk naar de hema. Over het weer zullen we het niet meer hebben, maar er werden maillootjes en rompers met lange mouwen aangeschaft. 15 maanden nu en ze wordt een beetje eenkennig. In bed zuchten we tegen elkaar dat we nog nooit zoiets liefs meegemaakt hebben…. Ze slaapt door en als ze ’s morgens heel vroeg wakker is,mag ze bij ons . Geluk heeft weinig woorden nodig.
… al dagenlang, de wereld vergaat, beurzen onderuit,bestuurders die je vertrouwde als je eigen vader,gaan voor eigen gewin.Gruwelijk drama in Noorwegen, en ik slaap gewoon door. Nee dat is niet waar, in Londen, óók even in het zuiden, zomaar uit het niets? vechten, plunderen. Weet niet of bv Twitter zo’n vooruitgang is; je ziet vrijwel a la minute beelden en de verslagen daarvan. Te bedenken dat daar ons kind met haar man en kind woont, hoogzwanger nu, kwetsbaar. Akelig om in de nacht beelden te zien van brandende gebouwen, straten vol mensen, politie, het gegil van sirenes en dat ik het Indiaas restaurant herken waar we zo gewoon waren te gaan eten.
Zo’n dissonant ook, om dan de volgende dag foto’s te zien waarop ons klein keuteltje een bezoek brengt aan de kinderboerderij:
omg, mijn hart verzuipt; dat emmertje, haar enthousiasme die mollige armpjes…
Hoe ziet hun wereld er straks uit? Ik weet dat onze ouders dat ook dachten…
als we huiswaarts rijden
gelukspoppetjes aan de spiegel
zoals gewoonlijk vertraagd op de Boul P.
avondzon smoezelig geel boven nog zinderend asfalt
stilstaan, optrekken, plaatsmaken
in de verte het grommen van motoren
met haar lappenpop onder handbereik
bevriest het kind in aandacht
een enorme stoet, blote armen
tattoos en wapperende sjaals,
walst onverstoorbaar rond Parijs
ze zucht: “dat wil ik ook mam”.
  Ze logeerde hier. We genoten met volle teugen zagen hoe ze de wereld enthousiast tegemoet liep, almaar druk ‘pratend’ onbevangen, vol vertrouwen. Ik reed voor het eerst sinds jaren weer eens naar Schiphol (in gezelschap van lieve vriendin dat wel – maar toch een overwinning) daar namen we haar over van haar moeder, en brachten haar dit weekend ook weer weg.
En dan zijn er zulke verschrikkingen, durf bijna niet te denken aan hoe zij zal leven in een wereld die zo gruwelijk kan zijn.
Kavafis is nooit ver weg, en deze dagen:
WACHTENDE OP DE BARBAREN
-waar wachten wij op, verzameld op het marktplein?
De barbaren zullen vandaag moeten komen.
-Waarom heerst er zo’n ledigheid in de senaat?
Wat zitten daar de senatoren en geven geen wetten?
Omdat de barbaren vandaag zullen komen.
Wat voor wetten zullen de senatoren nog maken?
De barbaren zullen, als ze er zijn, de wetten geven.
-Waarom is onze keizer zo vroeg verrezen,
en waarom zit hij bij de grootste poort van de stad
op zijn troon, officieel, met de kroon op zijn hoofd?
Omdat de barbaren vandaag zullen komen.
En de keizer wacht af om hun leider
te ontvangen. Zelfs heeft hij een perkament
laten maken om hem te geven. Daarop
schreef hij voor hem veel titels en grote namen.
-Waarom verschenen vandaag onze beide consuls
en de praetoren in hun rode, hun geborduurde toga’s:
waarom deden ze braceletten aan met zoveel amethisten,
en ringen met prachtige glanzende smaragden:
waarom namen ze vandaag die kostbare staven ter hand
bezet met goud en zilver, uitzonderlijk geciseleerd?
Omdat de barbaren vandaag zullen komen,
en dergelijke dingen verblinden de barbaren.
-Waarom komen ook niet, zoals altijd, de waardige oratoren
om hun redes te laten horen, om het hunne te zeggen?
Omdat de barbaren vandaag zullen komen,
en die houden niet van welsprekendheid en mooie redes.
-Waarom begint nu ineens die onrust
en die verwarring.(Wat werden de gezichten ernstig).
Waarom lopen nu snel de straten en de pleinen leeg,
en gaan allen naar huis terug, diep in gedachten?
Omdat het avond werd en de barbaren niet gekomen zijn.
En er kwamen mensen aan uit het grensgebied.
Die zeiden dat er geen barbaren meer zijn.
En wat moeten wij nu zonder barbaren.
Die mensen waren tenminste een uitweg.
Â
Ter voorbereiding hebben we alvast èèn traphekje opgehangen. Zonde van de oude trapleuning waar een scheef stukje vanaf gezaagd werd ;-(
Net als Leidje heb ik oude jaargangen van dit log na zitten kijken op wat er zoal in andere “juli’s’ gebeurde, Ramp maand! deze x maar rustig blijven zitten…
Het huis is klaar voor de ontvangst van kleine A ze is nu 1jaar en twee maanden. esgodbleef, komt in oktober haar broertje of zusje. We wachten.
Heel veel slakken, gadver! het meest haat ik de gewone naaktslak als ik daar met blote voeten op trap ieieiei maar deze hierboven spant de kroon zo’n fossiel en vertel me niks meer over slakkengangetje want ze gaan sneller dan je denkt.
dat is probleempje 1, groter is de gruwelijke (lijken?) lucht die onze tuin in komt waaien. Met Fr (toch ervaren boswachter) gezocht, met stokken onder blad en velden zevenblad gekeken, hij denkt dat het een dood varken is. tja weer eens wat anders dan de BBQ luchten. Eens goed nadenken wat we daarmee doen.
En?? borduurden jullie veel?
Magnetic resonance imaging scanner
2.
En dan ziet u hier heel mooi
dat dit gebied rood wordt, donkerrood,
de neuronen vuren hier als gekken
er gebeurt van alles, en het bijzondere is
dat niet alleen dit gebied actief is!
Ook linksboven kleurt het nu
toch wel heel intens oranje!
Als een bosbrand slaat de opwinding
in het brein om zich heen, we zien
de herten wegrennen, we horen de
schrille wanhoop van de vogels, het
knetteren van dierenhuid.
1.
Stil lig je in de witte buis
een tunnel van sneeuw waar je
geen engel in kunt maken
je bent heel kalm
totdat de zwarte letters komen
geef aan welk woord er niet
sterft smeekt stijgt stevent
welke is niet
stout stevig stoer slim
volgende opgave
rechts staat tot links als boven staat
tot diepte, 2+2=5, probeer zo snel mogelijk
druk op de
0.
Naar het instituut.
U neemt de tweede afslag links en loopt over de parkeerplaats.
De hoofdingang is aan uw rechterkant.
Floor Buschenhenke (1978)
Uit: Eiland op sterk water
Uitgever: Atlas, Amsterdam 2009
.. dit is een plaatje van:
http://little-flower-school.blogspot.com/Â wat een prachtige boeketten maken die meisjes.
een droom, dat je uit je eigen tuin zoveel fraais kunt plukken 😉 ha ha ook in overdrachtelijke zin..nou ja, niet klagen, ik vind dat ik tegenwoordig best aardige boeketjes kan maken.
veel in mijn tuintje gewerkt, vorige week kreeg ik van vriendin een stuk van haar waterlelie, en jawel vanmiddag het klassieke beeld: kikkertje op pompeblad. samen met die lelie kwamen dikkoppen, fascinerend om te zien.
  zo’n dag is toch ergens goed voor; kijkend naar de TV leerde ze koninklijk zwaaien met hoed op 😉 en dat doet ze dan meteen naar jullie, L heeft liever geen foto’s meer van haar op het web, en dat kan ik begrijpen. Deze dagen zijn ongehoord prachtig maar ik breng ze vnl in bed door. hoge koortspieken en ellendig. volgende week vrijdag ct scan.
zomer2011 en slakken