Sinds ik het weet Jacqueline E. Van Der Waals
Sinds ik het weet – ik weet het wel, ofschoon
Nog onder ons angstvallig wordt ontweken,
Het booze woord te noemen, dat bij ‘t spreken
Licht ruw of wat onzuiver klinkt van toon, –
Sinds ik het weet, werd mij de overvloed,
De schoonheid en de zoetheid aller dingen,
Die mij alom omgeuren en omringen,
Nog wél zo liefelijk en wél zo zoet.
Sinds ik het weet, schijnt mij de atmosfeer
Doorwasemd en doorgeurd van zoele togen,
Het is of ieder zintuig en vermogen
Nog fijner werd en scherper dan weleer.
Sinds ik het weet, treed ik wien ik ontmoet,
Den vreemden en den vrienden op mijn wegen,
Ontroerder en vertrouwelijker tegen,
En ‘k groet ze met een vriendelijker groet.
Sinds ik het weet, is God mij meer nabij
En vaak, in d’ernst van ‘t aardsche spel verloren,
Zoo ernstig en zoo diep als ooit tevoren,
Gevoel ik plots Gods glimlach over mij.
Sinds een paar weken leven we met dat ‘woord’! en nee ik gevoel niet plots Gods glimlach over mij. Maar wat ik altijd gedacht had, blijft uit. De wereld vergaat niet, wel is elk moment van de dag ermee ge/vervuld. op aanraden van een dierbaar mens verdrijf ik (vrij)wel elke nare gedachte met een kordate: ‘dat sta ik niet toe, we gaan dat goed aanpakken. Zijzelf blijft zoals ze was: sterk en dapper en niet voor een kleintje vervaard.Wat wel waar is dat je voortdurend moet wachten…
Vanmiddag is de Vierdaagse geëindigd onder verschrikkelijke hoos en onweersbuien, uit mijn raam zie ik hordes fietsers onder fladderende natte plastic capejes.
Het is al augustus, je ziet het aan het licht én aan de dahlia’s! Af en toe een plof van een appel of peer. De zomer is eindelijk zoals die hoort te zijn. De gastvrije boomgaard van onze vrienden vol met mensen muziek en een prachtige dis! De leeftijd van de gemiddelde gast was denk ik debet aan het zachtjes meezingen van ‘ach margrietje de rozen zullen bloeien’ .Zo is het dus, langzaam herneemt het leven zich. Zij zelf leeft voluit, bbq’t op een piepklein balkonnetje, ze verkeren net als wij in goed gezelschap en hebben goede hoop.We wachten nu op eind oktober! En tot die tijd moest het zo maar zachtjes voortgaan, de Meizoensalade van haar komt regelmatig op tafel.
bericht:
wat zit er in deze pot? Salie- Hemelsleutel- aspergegroen-petuniaatjes maar wat is dat fraai donkerkleurige blad? Nou hebben de jongens van de theetuin allerlei info liggen, ook wáár ze hun planten halen, en ik vergat het… niks aan te doen ik ga gewoon terug.
… alweer voorbij. het is te zien te ruiken. zoals elk jaar weer overrompeld, moet de buxus nog snoeien rozen opbinden, eenjarigen planten!! en vooral goed opletten dat deze dotjes hun werk goed gedaan hebben en zonodig hier en daar ingrijpen.