…kwam hij me halen in zijn grijze eend.
zo’n prachtige zonnige winterdag, wat zullen we doen?
zee? zee!
gewoon op weg, dichtbij elkaar, zo dichtbij dat de politie ons waarschuwde..
wandelen op het strand en koffie, nog een keer koffie!
wat aten we eigenlijk? niks, we leefden van de liefde!
kamertje en toen hij alsmaar geen aanstalten maakte een wandeling over de waalbrug.
kijk, zie je hoever je de lichtjes ziet?
mmm, wijs eens…
naar huis naar huis, nou blijf dan maar slapen, het kan wel in mijn smalle bedje.
nu, 35 jaar verder wijst hij me nog steeds het verre licht en maak ik ons bed op in smetteloos wit.
dank je wel liefje
Mooi, mooi, mooi !