lathyrus

Er staat weer een klein vaasje met vers geplukte lathyrus naast mijn bed.
Het heeft wel wat, tamelijk vroeg in de morgen lathyrus in je eigen tuintje plukken. Deze erwtjes loodste ik goed de zomer door, ik kocht ze met Pasen in Kent, waar ze al keurig in potjes pronkten.
34 jaar geleden waren het zo ongeveer de eerste zaadjes die ik zelf zaaide. De geur brengt me onmiddellijk terug in de tijd. De grote meester v h Reve zelf zei het al, ‘het incomplete doet je het meest terug verlangen’.
Weemoedig? beetje…

In alle vroegte? ja, moest om 9uur in de Maartenskliniek zijn, dwz mijn pinkje, want het lijkt wel of dat zijn eigen leven heeft.. pfft!   dit ziekenhuis ligt zo prachtig ligt in de stuwwal, dat ik soms rondjes rijd.

Er komt daarom van allerlei niks, mijn tuin?  nada. borduren?  niente een mooie bechamelsaus maken? vergeet het maar, dus ik lees: Minke Douwesz  allebei haar boeken tot nu, en ben danig onder de indruk!

Dit bericht is geplaatst in Algemeen. Bookmark de permalink.