…tijdens de ceremonie kreeg A’tje de mooie schoenen van haar moeder in de gaten en moest ze even aanraken. Gelukkig wist J. dit moment vast te leggen.
Dit zijn de benen van mijn dochter, vroeger had ik dezelfde! Maar een laat het regelmatig af weten en ik wordt nu weer geplaagd door een gemene aderontsteking. In ieder geval heb ik nog een zo’n been ;-)).
1963: Godfried Bomans’ reikt de Edisons uit.
Wat een prachtig Nederlands spreekt die man! Duidelijk beschonken dat wel, maar hij blijft beschaafd.
Onvergetelijk televisiemoment, we zaten altijd gekluisterd aan het beeld als Godfried optrad.
Maar ik ben ook erg ontroerd door je schrijven over een eventueel vertrek van je dierbaren naar Nieuw-Zeeland. Wat moet dat vreselijk moeilijk zijn, ik lees het gedicht dat je plaatste en krijg tranen in mijn ogen …