M e i z o e n

…Dáárom kan ik niet borduren ;-((er zijn meer van m’n gewrichten die er zo uitzien, maar dit ‘kleine ding’ moet geopereerd worden. balen balen!

Beetje rare dag, we gingen het land door, N begraven, de familie wordt steeds kleiner (de mensen óók) wat weemoedig, maar ook toch volop in het leven, want nu we toch  hier zij kunnen we bij Zwartjes meteen schoenen voor jou kopen.. wat een provinciale  muts… ipv op het Gelderlandplein, ergens bij de Arena! En toen toch maar naar huis én in de file, daar hadden we geen zijn in, bij Doorn eraf en: “als het open is, gaan we naar het Kalkoentje?”  “daar eet je maar met je eigen vrijers ;-)) dus naar:tante loes  een van de leuke dingen in het leven is op een prachtig terras met uitzicht op de rivier, herinneringen ophalen en blij zijn dat we er samen zíjn!

Een deel van de rieten kap is vervangen door pannen, en ipv de enorme new dawn, groeit er nu een veilchenblau op het dak. Het was een zeer geanimeerde dag, we konden het niet laten om toch wat ‘boodschappen’ te doen. Sympathieke exclusieve kwekerijen (tjes), vergat ik dus de beeldschone hosta ‘muizenoorje’te kopen….. en dit zie je nu op de plaats waar vroeger de kwekerij was en waar je nog steeds om met Romke van der Kaa te spreken: “je fiets tegen de rozengeur kunt zetten”. en ’s avonds aten we asperges met hetzelfde goede gezelschap!

  vandaag gingen alle, nou ja, rozen bloeien in onze tuin. dit is de ‘great maidens blush’ great?? zo’n 3á4 cm doorsnee. en de bedoeling was dat ie wolken om onsliefvrouwke zou geven. volgend jaar beter!  morgen europa, lief gingtoch nog maar even een stembord bij het stemlokaal neerzetten. een paar weken geleden toen e.e.a. me in de nederlandse politiek me zo verschrikkelijk ging tegenstaan ben ik weer betalend lid geworden van d66, nee geen handenspan diensten meer, maar elke stem is er een… net nog even op stemwijzer gekeken én het klopt!

zo wilde ik het:één taartje één goed glas en een kruiwagen vol plantjes van:  http://www.overhagen.com. ik kwam mijn dag wel om ;-),we/ik waren uitgenodigd bij marjan smit en haar man, op haar open atelier dag.het zat er wat mij betreft niet in, maar lief was er natuurlijk met alle verwante stemmen!

sinds jaar en dag ben ik gelijk jarig met mijn tweelingbroer:vanwege 31mei (de laatste dag van de Maria maand) waren tot ons 6de, altijd gekleed in blauw,in dit geval donkerblauw broekje en rokje en lichtblauw truitje en een enorme strik op mijn hoofd! hij heeft net als ik een moeilijk jaar achter de rug; toen in het vorig najaar bij mij de diagnoses duidelijk werden en er al operatie data gepland, deed zijn lief er nog een schepje bovenop. aanvankelijk iets kleins, niets om ongerust over te zijn, en toen toch ‘kanker’, van een gemeen soort, meteen chemo met gruwelijke gevolgen. eerlijk, ik heb nooit iemand gezien die zó ongenadig ziek was. inmiddels is ze ook geopereerd en zijn er behoorlijk wat restverschijnselen, maar ze is weer thuis, na maanden ziekenhuis. enfin zou martin br. zeggen.

er lijkt nu zowel in zijn als in ons gezin wat rust te komen, vanmorgen dacht ik te horen dat de pimpelmees weer aan een nieuw nest is begonnen, kan dat? lijkt me al aardig laat,   een week later zijn ze uitgevlogen, ééntje viel in de bak van de regenpijp, de hele dag was er een smartelijk gepiep waarop pa en ma PPmees af en aan vlogen met lekkers en dan gedesorienteerd weer weg, want waar is ie nou?

ik kreeg gisteren oa deze tekst,

goed moment

pak het

leef het

doe het

speel het

overspeel het

bedwelm het

werp het

plet het

blaas het

niet weg

grijp het

zo en nu voor iedereen nog een mooie tweede pinksterdag!

..Vooruit, het is het thema van de boekenweek….

Het leven gaat zijn oneindige gang en heeft mij ook weer ingelijfd, een paar maanden geleden onvoorstelbaar, en nu waar! Dit lieverdje hierboven heeft me daar zeer bij geholpen; zij logeerde bij mijn broer en zijn gezin en werd daar vertroeteld. Een paar weken na mijn tweede operatie besloten wij haar terug naar huis te halen. Zo zeer als ik verlangde naar ons gewone hondenleven, zo sterk negeerde ze mij, letterlijk met haar kont naar me toe. Dat was slikken, honden dOEn dat, ze voorvoelen ziekte (en dood, dacht ik in al mijn ellende). Beetje bij beetje liet ze zich paaien en lopen we nu weer ouwerwets onze rondjes. Ik verbeeld me dat ze me in de gaten houdt, dat ze me wijst 🙂 maar wel naar waar zij graag is: het grote bos! veel lekkere luchten en roffelen op de bospaden.

En kijk: ik maakte mijn eerste biscornu.

De tuin hield ik gelukkig IRL wel bij en de plaatjes komen.

maar in mijn bak witte viooltjes doen ze hun best! toe de vorst even weg was, meteen fiere kopjes omhoog! ik speur ons tuintje af naar bloeisels, behalve de sneeuwklokjes die iets meer laten zien nog weinig te bespeuren..mijn buurvrouw zag het al eerder: koolmezen met gezwellen gadver… overal kanker? het zijn pokken, alleen koolmezen kunnen ze krijgen, niet besmettelijk voor andere vogeltjes dieren/mensen. ik heb me goed laten informeren. evenzogoed ellendig om te zien, ben heftig in de weer geweest met heet zeepsop om de boel te schonen.

verder was  er griep in huis, gelukkig niet bij mij ;-)  ik voel me elke dag een beetje beter!

hier is mijn NA:

wat een boom!! en wat een karwei heb ik me op de hals gehaald.. hoeft pas 31 december af…

(voor juul: 13 draadjes per cm -69cm hoog en 50 breed, had ik toch iets meer ruimte kunnen nemen he?) ik denk dat de nonnen zouden zeggen dat ik te ‘strak’ borduur…gelukkig hoef ik dáár niet meer wakker van te liggen 😉

ja ja ik begon aan m’n grote borduur, en zie meteen wat er waarschijnlijk mis gaat ;-(( ik kocht denk ik, een te krappe lap, hier zie je hoe groot het geheel wordt, gemeten en nog eens gemeten, en dit zal het zijn.!

het bloemenproject heeft bruine randjes, dit is wat er in mijn tuin staat! de sneeuwklokjes zijn bijna uit, zal ik er een potje overheen zetten zodat ze het wat aangenamer hebben?

alweer een week vorrbij en de dagen worden langer écht! ik weer bijna zeker dat ik deze week de mezen al in de ochtend hoorde zingen, maar…. vannacht ook hoog in de lucht het gakken van ganzen, trekken ze nog steeds weg?  of komen ze retour?

verlang zo langzamerhand wel weer naar het gewone leven.

onder de rijp en sneeuwlaag, zitten al dikke knoppen in onze krent. ik houd ‘m heel goed in de gaten omdat ik in het najaar dacht dat ong. 1/3 van zijn takken het lieten afweten, blad viel eerder af etc. maar bij nadere inspectie: lééft ie nog! ben benieuwd hoe hij de kou verdraagt. overigens ook de vijg, die ik zonder bescherming liet staan, min 18 is teveel voor een vijg, denk ik.

in het ‘bloemen in mijn tuin 2009 projekt’ heb ik al noodgedwongen wat moeten foeselen.. enfin bekijk het maar eens.

voor de borduurtjes: naast de tuinfoto’s ga ik dit jaar voor de Nell’aria van Renato Parolin. er is behoefte aan een boom, een sterke boom, goed geworteld maar wel vol vogeltjes eekhoorns en hartjes, een boom naar mijn hart! ik dénk dat het eenvoudig is, maar het is een flinke lap en al die losse elementjes zullen me af en toe wel op het verkeerde been zetten, töch begin ik eraan, heb nu de goede stof en garen binnen.

er zijn diverse WIP’s waarvan een tamelijk urgente, ik wacht op materiaal!!

het leven gaat weer zijn gang, wat wáren deze week de rivierlandschappen, mOOi!

toch zie ik zeer uit naar de lente, dacht een dezer dagen al veel pastelkleurig lentegoed te scoren bij het tuincentrum, groot was de ontgoocheling toen het alleen nog maar kerstuitverkoop bleek te zijn,  mensen die karrenvol koopjes richting onttakeld kersthuis duwden.