Onbekend – Brandende kaars

20120401-005405.jpg….. Soms weet je niet beter dan een kaars op te steken. Het liefst doe ik dat bij ‘ sterre der zee’ in de Onze Lieve Vrouwen Basiliek in Maastricht, of in de St. Jan bij Zoete Lieve Vrouw van den Bosch, of in het kapelletje in mijn geboorteplaats, met de aanmaning: ” langs deze weg zet gene voet of zeg Maria Wees Gegroet”.
Maar meestal in de vensterbank bij het beeldje van de Zoete lieve Vrouwe. Deze kaars brandt al vanaf zondag avond. Voor een heel ziek meisje. Het tij zou langzamerhand gekeerd moeten zijn.
De zin van zo’n kaars? Telkens als je langskomt een gedachte en een wens, hou vol, sterkte!

het slapen moe,sta ik in de nacht
sla gordijnen van duisternis om
het zere lijf, wacht op brekend licht
het wit van synthetische slaap
ogen-tranen verlangen fris lente groen.

Dit bericht is geplaatst in Dichters A t/m Z, O-P. Bookmark de permalink.