Er is een verschrikkelijke ramp gaande in Australië, L stuurde deze foto die ze maakte in Whangamata, de lucht is gelig van de enorme bosbranden in Australië, 5! uur vliegen verderop hè
vandaag voor het eerst berichten dat er hulp geboden gaat worden.
Het is nat en grijs, de tuin geïnspecteerd, behalve een paar sprietige helleborussen geen voorjaarsbloeier te zien.
Ik was er al bang voor: vergane glorie.
gepoetst en ramen gelapt en steeds weer van het ene naar het andere huis wegens vergeetachtigheid. Gelukkig heb ik en zal ik nog eea. fraais in potten doen.
Negen januari
Oud worden en zich het licht
herinneren van januari
denken: er is niets verloren
dan deze korte afwezigheid
het licht is grijzer dan de haren,
bomen stiller dan de tijd
mist verzacht het zwijgen.
de kilte werd niet voorbereid.
en in de milde warmte van de kamer
sla ik het boek van jaren
open op het liefste blad.
wit staart me tegen
alsof het niets te zeggen had.
dan gaat de stilte wegen.
Marleen de Crée
gewandeld door het vertrouwde bosje. Prachtig licht prachtig weer
Zelig Nuujjaor
de kop vol haor
De móndj vol tenj
En ‘n waffel in de henj
Leuk hè dit soort foto’s, net uit bed wordt er gespeeld met de Lego. Vakantie daar.
Oei, dit was dus onze laatste kerst in dit huis. Helemaal vergeten aan te denken. Het blijft een op en neer rijden naar de andere plek, waar ik vervolgens ook weer van alles vergeten ben.
Het was een mooie dag, die lieve vrolijke kwebbel tante is zo heerlijk om in huis te hebben.
Twee grote kratten met foto’s, nog uit de boedel van mijn ouders werden
geschift met veel O en A s, en gingen mee naar het stamhuis. Er zaten slordigheden in het diner ( o a gesmolten afdek plastic op de witlof) maar we hebben het overleefd. Op naar nieuwjaar en dan kan het echte werk beginnen. Geen tijd voor treurigheden, jawel voor mensen in onze dichte omgeving die het zwaar hebben. Ik tel mijn zegeningen.
En vanavond toch maar weer een app je naar M, onze tuinjongen. Ik heb zin in bloeiend spul in de tuin.
Aan de andere kant is het hoogzomer en is het “grote vakantie”, de fam is in Whangamata.
Een heel rustige kerst, gisteravond Skype met NZ, cadeautjes onder de boom. Ze worden groter, rustiger met uitpakken.
We waren allebei nog wat van slag van de enorme hypo die P gisteravond had.
Toch maar weer de zolder op en dozen opgeruimd. Uit de boedel van mijn moeder nog.
25 dec en de sneeuwklokjes komen eraan, omspitten en meenemen naar het nieuwe huis? De helleborus zit ook dik in de knop, zó blij altijd om die weer te zien.
WINTER SOLSTICE – DECEMBER 21 2019
So the shortest day came, and the year died,
And everywhere down the centuries of the snow-white world
Came people singing, dancing,
To drive the dark away.
They lighted candles in the winter trees;
They hung their homes with evergreen;
They burned beseeching fires all night long
To keep the year alive,
And when the new year’s sunshine blazed awake
They shouted, reveling.
Through all the frosty ages you can hear them
Echoing behind us – Listen!!
All the long echoes sing the same delight
This shortest day,
As promise wakens in the sleeping land:
They carol, fest, give thanks,
And dearly love their friends,
And hope for peace.
And so do we, here, now,
This year and every year.
Welcome Yule!!
~The Shortest Day’ by Susan Cooper.
Illustration: Luna Moon Hare has traveled above, below and beyond and arrived at Winter Solstice ~ artist Wendy Andre
godsamme, wat ben ik blij dat deze kortste dag erop zit, vanaf nu vooruit!
Sinterklaas in Oss, het is voor die kleintjes bijna niet te houden. Al wekenlang zo verzadigd, Sinterklaas voor Sinterklaas na.
Na een tumultueuze avond in de ASch laan de hele dag gekookt en mijn bijdrage aan het feest geleverd.
Het was een mooie avond in familiekring. Goed dat we dat zo kunnen vieren én met de tel ook dierbaars in NZ!
FFEDD713-16C6-46C3-9337-981C6859F7ECFFEDD713-16C6-46C3-9337-981C6859F7EC
mijn tuintje mijn lieve tuintje
