…een prachtige dag,in de ochtend het typische beetje nevelige veelbelovende licht. Er wachten veel karweien, maar zoals gewoonlijk kan ik ze niet allemaal aan.
Wel laat in de middag met T en ijskoude limonade onder de parasol.
veraderd drijfhout nu mijn handen zijn
en watersteen het merk van mijn gedachten
…weer op de been, met het vertrouwen dat er geen propjes trombus losschieten. En enorme waardering voor mijn internist in het radboudzhs.!
En gisteren mijn tuintje in, heerlijk! Er zit eindelijk beweging in de aankoop van stukje grond. Maar de goden niet verzoeken svp ;-( Zo gauw het bij de notaris ook rond is, is de champagne voor mijn rekening!
Vanmorgen ” het regent, o wat regent het, ik hoor het in mijn warme bed….” stram en stijf opgestaan, lachen als ik beneden kom en mijn hondje op dezelfde manier uit haar mand komt.
We zijn twee oude dames.
Gisteravond geskypt met onze wondertjes op blote voeten. Zij zitten dan gezamenlijk aan tafel, Ariaantje eet zelf en Jessie wordt gevoerd. Voor hun staat de i-pad en wij kletsen dan samen. In de drie weken dat ze in Italië waren zijn ze zichtbaar gegroeid en weer wijzer geworden. Toch maar snel weer met eigen ogen gaan bekijken.
Deze week eerst de grote controle, is altijd vind ik altijd weer eng.
…tijdens de ceremonie kreeg A’tje de mooie schoenen van haar moeder in de gaten en moest ze even aanraken. Gelukkig wist J. dit moment vast te leggen.
Dit zijn de benen van mijn dochter, vroeger had ik dezelfde! Maar een laat het regelmatig af weten en ik wordt nu weer geplaagd door een gemene aderontsteking. In ieder geval heb ik nog een zo’n been ;-)).
1963: Godfried Bomans’ reikt de Edisons uit.
Wat een prachtig Nederlands spreekt die man! Duidelijk beschonken dat wel, maar hij blijft beschaafd.
Your clear eye is the one absolutely
beautiful thing.
I want to fill it with color and ducks,
The zoo of the new
Whose name you meditate —
April snowdrop, Indian pipe
Little…….
Uit Child van Sylvia Plath
Deze mooie facepaint kreeg ze op Ascot, waar ze met haar andere grootouders was om de Queen te zien.
… Na het nieuws dat ze toch op korte termijn naar NZ willen vertrekken kwam dit natuurlijk niet onverwacht. We hadden een mooie lunch het was prachtig weer op 21 mei en bij het knallen van de champagne vertelde ze dat S haar eindelijk gevraagd had…en dat ze dus vanmiddag gingen trouwen!
Soit. Een dag die ik nooit meer vergeet, rolde afgeknoedeld mijn mandje in. Deze :
cottage in the wood was onze hideaway, en dat was maar goed ook. Af en toe een beetje afstand nemen.
22 mei werd A tje twee: weer een prachtige dag, die we vnl in de tuin doorbrachten.
Mijn 65ste kwam eraan, we zouden naar Sissinghurst met de hele familie, een rouwkaart gooide de hele planning om. Retourtje thuis en ipv de tuin een diner in goed gezelschap bij ‘het Spijker’ , gekend om zijn tong a la meuniere:
Op 2juni werd mijn peetoom begraven, zo vaak al gelezen en gehoord, weet niet van wie de volgende woorden zijn, ze blijven raken :
ik leg de namen van mijn kinderen
In uw handen Heer.
Graveer ze daarin
met onuitwisbaar schrift.
hou ze vast
nu ik ze los moet laten
en laat uw kracht
boven hun zwakheid gaan.
Ik vraag u niet mijn kinderen
elk verdriet te sparen,
maar wees wel hun troost,
als ze eenzaam zijn en bang.
Ik leg de namen van mijn kinderen
In Uw handen Heer.
Een sobere katholieke dienst, mijn geheugen kwam krakend op gang en ik zong moeiteloos alle gezangen weer mee.
Rituelen zijn er niet voor niets, ze troosten en sterken, geven je tijd om wendingen in het leven in te passen.
….Zo ze zijn onderweg. Naar hun andere kant van de wereld. De ouders van ons schoonkind maken de enorme reis om hun zoon te zien, A tje haar tweede verjaardag te vieren en Jessie voor het eerst in hun armen te sluiten.
Knap dat ze dat doen op hun toch ook al wat oudere dag. Misschien inspireren ze me?
In ieder geval deden ze dat toen ze twee jaar geleden hier waren.
Merkwaardig verschijnsel; familiebanden. Of je wilt of niet, ze ontstaan en ze worden je dierbaar… Dat gaat echt op voor onze contacten met J&D.
Merkwaardig beestje ook, die kiwi, evenals de opossum, ik kreeg ooit sokken van opossumwol,
Een tuinman die mij ooit hielp in mijn tuintje, ging alleen maar naar NZ op vakantie omdat hij daar, als fervent wandelaar zeker wist dat hij geen enge beesten tegen het lijf liep ;-))
Er brandt een kaarsje, Kom goed aan allebei!
….en met zijn dagelijkse nachtelijke sigaartje onder de paraplu. Het bevalt ons al 40 jaar zo goed dat we besloten er 96 van te maken. Esgodbleef
…. Na deze winter haalde ik drie dode padden/kikkers uit het vijvertje,dacht dat het wel gedaan zou zijn met fauna. Maar er zit weer zo’n grote jongen of meisje in. Eten ze slakken?
Mijn growbags ziet er ellendig uit, dwz e.e.a. groeit maar van uitbundigheid is geen sprake. kan ik de tomaten er al in zetten?
Mijn tuindromen komen tot nu niet erg uit, we mochten er een stukje bijkopen dat wel. Nu wachten tot alle papieren rompslomp achter de rug is, en dan een Meidoorn, en rosa rugosa en.. en…
Of advies vragen aan Bastin?
…Het weekend mag beginnen. VS zijn gelaarsd en gespoord, vanavond ingezongen in het kerkje van Ubbergen.Mooi weer morgen dus grote kans dat fietsers richting ooijpolder, even afstappen. Realiseer me weer dat we hier zo prachtig wonen, ik houd van deze omgeving. Dit rivierenlandschap, de bossen in de achtertuin. Gisteravond lang met J. de moeder van St. gesproken, zij vertrekken als weekend voor twee maanden vanuit NZ naar L&St. (+ ook hun kleindochters) naar Engeland. Daar treffen we elkaar, en zullen we het er nog eens over hebben….
In NRC next wordt het mogelijk instorten van de kernreactor in Fukushima afgedaan als verkeerde berekening. Ik heb daar geen enkele illusie over. Ruim dertig jaar geleden verhuisden we van Haarlem naar zuid-limburg, L. zag daar dagelijks de AWACS verkenningsvliegtuigen over onze taxushaag scheren, en vertelde me trouwhartig dat dat ‘oppas’ vliegtuigen waren. Sinds die tijd weet ik dat het zo zal gaan, we zullen elkaar niet meer kunnen bereiken, laat staan bij elkaar zijn.Of ze nu in Tytsjerksteradiel of ergens op het Noordereiland van NZ wonen.
Daar kwam ik op omdat ik vandaag hard heb gewerkt in m’n tuintje, ter afsluiting goot ik verdunde schoonmaakazijn op het plaatsje. GrUwelijk!! De regenwormen kwamen krampend tussen de stenen omhoog, heb geprobeerd ze te redden door ze in schoon water te gooien, enfin…zo zal het gaan.
